مهمترین این نقشها عبارتند از:

1-کارآفرینی باعث ایجاد اشتغال در مقیاس وسیع می شود.

2- کارآفرینی به سبب ابداع و توسعه کالا و خدمات جدید موجب بهبود کیفیت زندگی می شود.

3- کارآفرینی باعث کاهش تمرکز اقتصادی در جامعه می شود.

4-کارآفرینی پس اندازهای عمومی بی هدف و سرگردان را گردآوری کرده و تشکیل سرمایه را بهبود می بخشد.

5-کارآفرینی به توسعه متوازن منطقه ای منجر می شود.

6-کارآفرینی سبب افزایش سود اجتماعی از طریق دولت می شود.

7-کارآفرینی تجازت خارجی را ارتقا می دهد.

بنابراین کارآفرین، فردی است که دارای ایده و تفکر جدید بوده و با بسیج منابع از طریق فرآیند ایجاد یک کسب و کار یا بنگاه اقتصادی که توام با ریسک و مخاطره مالی و اجتماعی است، محصول و خدمت جدید به بازار عرضه می کند. این کسب و کار می تواند به صورت خانوادگی-خانگی-کسب و کارهای کوچک و متوسط یا کسب و کار اینترنتی باشد.

پس می توان این نتیجه مهم را گرفت که مهترین و کلیدی ترین عنصر در فرایند کارآفرینی شخص کارآفرین است.

برای بررسی ویژگیهای کارآفرینان می توان از دو منظر روان شناختی و رفتارگرایی به موضوع نگریست.

که ویژگیهای روان شناختی کارآفرین به شرح ذیل می باشد:

1-    م ثبت اندیشی: یکی از مولفه های تشخیص و درک فرصت های است. زیرا در دل فرصتی تهدید نهفته است که اگر مثبت اندیشی با درک فرصت همراه نباشد هیچ وقت فرد جرات عمل و انجام پیدا نخواهد کرد.

2-    مخاطره پذیری: با توجه به اینکه کارآفرینان از تحرک کاری بزرگ لذت می برند از ریسک پائین و بالا پرهیز می کنند پس پذیرای کارهایی با ریسک متوسط می باشند.

3-    استقلال طلبی: کارآفرینان افرادی هستند که تمایل دارند رهبر کسب و کار خود باشند و کسب و کار خود را به شیوه خودشان تاسیس و اداره کنند.

4-    مرکز کنترل درونی: کارآفرین معتقد است که موفقیت یا شکست آنها نتیجه اقدامات خودشان است تا حکم سرنوشت و یا تاثیر عوامل بیرونی و یا شانس.

5-    خلاقیت: جوهره ی کارآفرینی است. کارآفرینان افراد خلاقی هستند که ایده های جدید و نو را در قالب تاسیس یک شرکت به انجام میرسانند.

6-    تحمل شکست: ترس از شکست ما را از دستیابی به آنچه که برای ما مهم است باز می دارد. تنها کسانی به موفقیت های بزرگ دست می یابند که شهامت شکست های بزرگ را داشته باشند.